آموزش و پرورش چگونه تامین مالی می شود؟ چقدر برای آن هزینه می کنیم؟ بازده این هزینه ها چیست؟
امروزه در بیشتر کشورها آموزش پایه نه تنها به عنوان یک حق، بلکه به عنوان یک وظیفه تلقی می شود – معمولاً از دولت ها انتظار می رود که دسترسی به آموزش پایه را تضمین کنند، در حالی که شهروندان اغلب طبق قانون ملزم به کسب آموزش تا سطح پایه معین هستند.
همیشه این طور نبوده است : پیشرفت این ایده‌ها در اواسط قرن نوزدهم میلادی آغاز شد، زمانی که اکثر کشورهای صنعتی امروزی شروع به گسترش آموزش ابتدایی عمدتاً از طریق مالیه عمومی و مداخله دولت کردند. داده‌های این دوره اولیه نشان می‌دهد که بودجه‌های دولتی برای تأمین مالی توسعه آموزش از منابع مختلفی تأمین می‌شد، اما مالیات‌ها در سطح محلی نقش مهمی داشتند. نقش تاریخی بودجه محلی برای مدارس دولتی برای کمک به درک تغییرات – یا تداوم – در نابرابری های منطقه ای مهم است.
نیمه دوم قرن بیستم آغاز گسترش آموزش به عنوان یک پدیده جهانی بود. داده های موجود نشان می دهد که تا سال ۱۹۹۰ هزینه های دولت برای آموزش به عنوان سهمی از درآمد ملی در بسیاری از کشورهای در حال توسعه به میانگین مشاهده شده در کشورهای توسعه یافته نزدیک بود. این گسترش جهانی آموزش در قرن بیستم منجر به کاهش تاریخی نابرابری آموزشی در سراسر جهان شد: در دوره ۱۹۶۰-۲۰۱۰ نابرابری آموزشی هر ساله برای همه گروه‌های سنی و در تمام مناطق جهان کاهش یافت. برآوردهای اخیر از نابرابری تحصیلی در میان گروه های سنی نشان می دهد که کاهش بیشتر در نابرابری تحصیلی هنوز در کشورهای در حال توسعه قابل انتظار است.
داده‌های اخیر بین کشوری یونسکو به ما نشان می دهد که جهان امروز در حال افزایش بودجه دولتی برای آموزش است و این بودجه عمومی اضافی برای آموزش لزوماً به قیمت سایر بخش‌های دولتی نیست. با این حال، پشت این روندهای گسترده جهانی، ناهمگونی قابل توجهی بین کشوری – و فرا منطقه ای – وجود دارد. به عنوان مثال، در کشورهای با درآمد بالا، خانوارها سهم بیشتری از هزینه های آموزشی در سطوح آموزش عالی را نسبت به سطوح پایین به عهده می گیرند – اما در کشورهای کم درآمد، اینطور نیست.
پس از توافق اهداف توسعه هزاره، دهه اول قرن بیست و یکم شاهد افزایش مهم در جریان های مالی بین المللی تحت چتر کمک های توسعه ای بود. برآوردهای اخیر نشان می دهد که کمک های توسعه ای برای آموزش از سال ۲۰۱۰ با کاهش کل قابل توجهی که به آموزش ابتدایی می رود، رشد خود را متوقف کرده است. این تغییرات در اولویت‌بندی کمک‌های توسعه برای آموزش در سطوح و مناطق می‌تواند اثرات توزیعی بالقوه زیادی داشته باشد، به‌ویژه در کشورهای کم‌درآمد که به طور عمده به این منبع بودجه برای آموزش پایه وابسته هستند.
هنگام تجزیه و تحلیل همبستگی ها، عوامل تعیین کننده و پیامدهای مصرف آموزش، داده های کلان نشان می دهد که هزینه های ملی برای آموزش تفاوت های بین کشوری را در نتایج یادگیری به خوبی توضیح و نشان نمی دهد. این موضوع نشانگر این است که برای هر سطح معینی از مخارج، خروجی به دست آمده به طور اساسی به ترکیب بسیاری از ورودی ها بستگی دارد.
شواهد موجود به طور خاص در مورد اهمیت ورودی های مدرسه برای تولید محتوای آموزش، نشان می دهد که نتایج یادگیری ممکن است به بهبود کیفیت معلمان حساس تر باشد تا به بهبود اندازه کلاس. در مورد نهاده های خانوار، شواهد تجربی اخیر نشان می دهد که مداخلاتی که مزایای حضور در مدرسه را افزایش می دهد (مثلاً نقل و انتقالات نقدی مشروط) احتمالاً زمان دانش آموز را در مدرسه افزایش می دهد و اینکه حضور آنهایی که انگیزه تلاش تحصیلی هستند (مانند بورسیه تحصیلی) احتمالاً نتایج یادگیری را بهبود می بخشند.
آزمایش‌های سیاستی همچنین نشان داده‌اند که سرمایه‌گذاری پیش دبستانی در ورودی‌های سمت تقاضا منجر به تأثیرات مثبت بزرگی بر آموزش و سایر نتایج مهم در آینده می‌شود. محیطی که کودکان در اوایل زندگی با آن مواجه می شوند، نقش مهمی در شکل گیری توانایی ها، رفتار و استعدادهای آنها دارد.
دیدگاه تاریخی در تامین مالی آموزش و پرورش
چه زمانی ارائه آموزش برای اولین بار به یک اولویت سیاست عمومی تبدیل شد؟
امروزه به طور گسترده ای تصور می شود که دولت ها در سراسر جهان مسئول تضمین ارائه آموزش با کیفیت در دسترس هستند. این یک دستاورد اجتماعی اخیر است. پیشرفت ایده ارائه آموزش برای کودکان بیشتر و بیشتر تنها در اواسط قرن ۱۹ آغاز شد، زمانی که اکثر کشورهای صنعتی امروزی شروع به گسترش آموزش ابتدایی کردند.
نمودار زیر، ترسیم هزینه های عمومی برای آموزش به عنوان سهمی از تولید ناخالص داخلی (GDP) برای تعدادی از کشورهای صنعتی اولیه، نشان می دهد که این گسترش عمدتاً از طریق بودجه عمومی صورت گرفته است. صفحه مقاله ما در آموزش جهانی جزئیاتی را در مورد چگونگی تحقق این افزایش بودجه در نتایج آموزشی بهتر برای این کشورها ارائه می دهد.
منبع: Our World
in Data
